Groen en blauw
mensen en kinderen
verdikkeme
hoe donker kan het zijn
verrot gewoon
als een kiwi wat te lang heeft gelegen
sla met mijn handen tegen de deur
en stamp met mijn voeten op de grond
snap er even helemaal niets meer van
hebben we ergens een stuk touw
en een plankje hout
nee hoor
zo zwak zijn we nou ook niet
maar soms kan het even teveel worden
zoals vanavond
bijna gestoven in een diep diep
donkerblauw met groene tinten
verdriet
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, juli 16, 2007 12:16 |
| dat ene woordje ''bijna'' geeft hoop dat het wel weer in orde komt, even laten bezinken allemaal en dan uitpraten, en het komt wel goed :) liefs en knuffel, hilde xxx |
|
| lommert: | Maandag, juli 16, 2007 09:55 |
| wat kan ik anders dan je sterkte wensen...(in)zicht je deel mag worden;)_ liefs willem |
|
| remie: | Maandag, juli 16, 2007 09:00 |
| de beste weg mij lieve dreamlover is er echt doorheen, hoe je pad ook loopt, stil zitten is geen optie en de rest al helemaal niet...liefs remie | |
| Windwhisper: | Maandag, juli 16, 2007 08:18 |
| sterkte liefs Cobie |
|
| ela: | Maandag, juli 16, 2007 00:45 |
| Verdriet en woede kan soms opluchten. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||