verlaten
Verlaten
is het zo, sta ik buiten deze maatschappij
hoor ik er niet meer bij
heb ik afgedaan,omdat ik iets mankeer
het vechten daarvoor maakt mij niet blij
waarom moet ik vechten
wat heb ik te bewijzen, tegenover wie
is er iemand die dat van mij verlangt
hoeveel tijd is nodig om deze vraag te slechten
ben en voel mij nog zo jong
maar de omgeving beslist daar anders over
die zegt ’’ wij vergrijzen ’’ is dat zo
alleen al die gedachte, wou dat ik hem verdrong
wie zijn wij, dat wij anderen buiten sluiten
waarom doen wij dat en met welk doel
zijn wij zo blind, of kijken wij niet goed
zijn wijzelf zo goed, of sluit ik mijzelf buiten
we hebben elkaar nodig, zonder te oordelen
waarom toch altijd dat stroop smeren
om erbij te horen!, waarom die moeite
neem mij zoals ik ben, zonder te veroordelen
LYF
Reacties op dit gedicht
| remie: | Maandag, juli 16, 2007 12:55 |
| de maatschappij vergrijst...lang leve de geraniums...laat mij maar lekker zitten...klagen helpt helemaal niets, zoek de zon op, laat je desnoods nat regenen en dank voor elke nieuwe dag...kortom wees een optimist net als ik...liefs remie | |
| lexx: | Maandag, juli 16, 2007 09:51 |
| Deze jammerzang zal niets veranderen. De samenleving is dé ruggegraat hé? Godzijdank bestaan er ook nog ongewervelden ..:D |
|
| Windwhisper: | Maandag, juli 16, 2007 09:47 |
| Nou ik trek wel ten strijde hoor wij vijftigers hoeven niets te bewijzen we mogen er immers zijn en dat zullen we laten zien ook, grijs ben ik nog niet hoor dus reik ik je mijn hand...laat je niet wegschaduwen je bent immers nog jong van hart . Liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Barend Vonk | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||