èen kamer die groter is dan de mijne
een stapelbed, ik kan nog kiezen ook
de deuren groen met groen geverfd
een lelijker gezicht bestaat er niet
twee ramen in mijn kamer
maar niet eentje waardoor ik naar buiten kan kijken
computers kennen ze hier niet
om van internet nog maar te zwijgen
nadenken kan ik hier wel
word gelukkih lekker met rust gelaten
aan niemand iets uit te leggen
helemaal alleen
gezelligheid kennen ze hier niet
ieder zijn eigen gang
regels zijn streng
maar ik doe het ermee
nummer 12 zal me bij blijven
de rest van mijn leven
in die onbekende straat
is mijn toekomst begonnen
x riannex
geschreven toen ik in het blijf-van-mn-lijf huis zat.
ben nu in de kliniek
en zie eindelijk helder hoe het daar was...