gebroken kristal
uit alle macht in het hier en nu
adem ik het leven van heden
niet willen terugdenken aan
de vlucht, die ik eens nam
toen onbegrijpelijk, verward
tot scherp nog niet zo lang geleden
de waarheid in beeld toonde
als gebroken kristal tot in de ziel
wijl gevallen zilte scherven
volwassen, afvloeien met de tijd
rondom mijmer in het hart
stil zwijgend tot de eeuwigheid
Laurens Windig: | Woensdag, juli 18, 2007 17:05 |
Het moet beleefd zijn anders kun je dit niet schrijven! Met een brok in de keel zeg ik treurig maar prachtig beschreven. | |
Marousia: | Woensdag, juli 18, 2007 12:37 |
Wat een pracht van een gedicht. Liefs van Marousia | |
Quadesh: | Woensdag, juli 18, 2007 08:51 |
erg mooi meis je bent er al! liefs | |
Kevin Steur: | Woensdag, juli 18, 2007 08:34 |
Mooi geschreven. Ik herken de naiviteit erin. Gelukkig leer je ook van zulke momenten. Liefs, Kevin |
|
flores: | Woensdag, juli 18, 2007 03:05 |
Ja, hier lees ik zoveel in...mooi maria! | |
Black Lord: | Woensdag, juli 18, 2007 01:23 |
enkel een diamant klieft elk glas de scheuren in bezieling littekens van een verleden duister stilte en zwijgen kijken nooit meer om tot in dieptes van tijd mooi geschreven warme knuf groet wim |
|
Auteur: maria | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 juli 2007 | ||
Thema's: |