‘t naakte ik
ik leg mijn dagen, al mijn kleren
op de eenzame stoel van mijn hart
al mijn gestes, wenen en mijn lachen
smijt ik als glimmende kiezelstenen
op de lange weg van het duister
om daar onder de oude eikenboom
te wachten op jou, op die plaats
waar zich twee takken als armen
liefdevol naar de maan strekken.
**********
sunset 18-07-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| dolphingirl: | Donderdag, juli 19, 2007 07:52 |
| heel mooi geschreven liefs dolphingirl |
|
| mums: | Woensdag, juli 18, 2007 23:09 |
| wat weer prachtig beschreven Sunset. liefs mums |
|
| Will Hanssen: | Woensdag, juli 18, 2007 17:05 |
| Heel erg mooi....... Liefs, Will |
|
| Laurens Windig: | Woensdag, juli 18, 2007 17:03 |
| Zo mooi! | |
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, juli 18, 2007 11:44 |
| Ik dacht al sunset naakt op dit uur van de dag, kan ik dat alwel aan ;)..... maar dit is mooi Liefs... |
|
| Hilly N: | Woensdag, juli 18, 2007 08:00 |
| Bijzonder mooi Sunset. lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 18, 2007 07:19 |
| Mooi lieve Sunset Ingo wat een pracht gedicht weer en dank je wel voor je troostwoorden van gisteren Liefs Cobie Kuzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||