Spiegel.
Ze leeft zonder te leven,
Ze zegt zonder te zeggen.
Ze huilt zonder te huilen,
Ze legt zonder te leggen.
Ik zie haar, zij ziet mij,
Als een traan zo zacht.
Een warme druppel zout,
Op haar wang, hij wacht.
Haar ogen staan vol tranen,
Een leven vol verdriet.
Ik wil haar zo graag troosten,
Maar de spiegel antwoordt niet.