Lieve Opa,
Je was zo’n ontzettende sterke man
een voorbeeld waar ik als kleine meid
ontzettend tegenop keek.
Je hebt gevochten voor je leven
tegen die klote ziekte,
als ik het zo noemen mag.
Wel tien jaar lang heb je het volgehouden
met het ene ziekenhuisbezoek na het andere.
Ik wist altijd zeker dat je weer thuis zou komen
als je weer naar het ziekenhuis moest.
Want je kwam altijd weer thuis.
Alleen deze keer niet,
je stierf de dag nadat je laatste wens
in vervulling is gebracht.
Ben niet op je begrafenis geweest,
was negen jaar oud en durfde het niet.
Was er nu toch zo graag bij geweest.
Het spijt me opa,
ik mis je zo.