Jij brak mijn hart
je plaagde me
je was de enige
je was zo gemeen
en liet mij alleen
je brak mijn hart
en lachte erom
geen traan
heb jij gelaten
geen één
ik verdronk in
gedachten
pijn werd teveel
gemis deed zeer
brak mij telkens weer
maar wist jij veel
jij lachte alleen maar
terwijl ik stierf
door dit verdriet
jij bent zo gemeen
sloeg mij in het gezicht
en jij genoot zo
van al dat leed wat jij mij bracht
maar let maar op
ik ben degene die het laatst lacht
Reacties op dit gedicht
| Br0kEn: | Vrijdag, juli 20, 2007 15:45 |
| Wow krachtig geschreven dikke knuf |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, juli 19, 2007 23:15 |
| goed verwoord | |
| Flowergiirl.: | Donderdag, juli 19, 2007 21:59 |
| Inderdaad! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||