woelend en zuchtend lig ik op bed

een storm raast door mijn hoofd,

rakend alle moeilijke momenten

die mij van mijn gemoedsrust beroofd

het verleden oprakelend als een boek

dat steeds herlezen dient te worden

een film spelend op het witte doek

herhaald altijd de grootste zorgen

ik zucht eens, sta weer op

loop de gang eens op en terug

dan lig ik terug en zeg ik stop

ik ga slapen herhaal ik vlug

wakker worden met kleine ogen

vermoeidheid verziekt de ochtendzon

in spiegel kijkend met mededogen

geen zelfbeklag we gaan ervoor

dan droom ik weg naar heldere beelden

gegrift in korte termijn geheugen

herbeleef ik alle herinneringen

die raasden door mijn hoofd

en zie ik mogelijke oplossingen

voor reeds gebeurde zaken

toch steeds wederkerende verlossingen

van nooit deftig afgemaakte zaken

levend in een cirkel van mijn leven

waarin ik mijn fouten moet herbeleven

ze nooit meer zal herdoen

en kijkend naar het komende licht

een pluspuntje in zicht…