ik roep je naam
ik roep je naam
vanuit het raam
hoor de naam weergalmen
over de glooiende velden
op mijn gezicht verschijnt een traan
want de roep van mijn stem
lijkt over ver te zijn gegaan
blijf smeken op een antwoord
een klein teken van leven van jou
de zon verblind mijn ogen
schuif het gordijn weer dicht
luttele seconden later
lig ik weer eenzaam in mijn bed
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Maandag, juli 23, 2007 11:25 |
| :( zo herkenbaar jouw woorden, maar aan jouw eenzaamheid komt een einde, echt liefs en knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||