Bemin de nacht
Zwijgend stralen duizend sterren
Vol berusting aanschouwen zij de maan
zie mij liggen in de diepe donkerte
zie mij reiken
verlangend de overweldigende leegte in
bevreesd door stille angsten
elke ster zal ooit verdwijnen
opgaan in vergetelheid
bemin de nacht
als nooit tevoren
terwijl mijn glimlach
zwaar om mijn lippen hangt
onzichtbaar door de donkerte
die zich om mij heen verspreid
Vol berusting aanschouwen zij de maan
zie mij liggen in de diepe donkerte
zie mij reiken
verlangend de overweldigende leegte in
bevreesd door stille angsten
elke ster zal ooit verdwijnen
opgaan in vergetelheid
bemin de nacht
als nooit tevoren
terwijl mijn glimlach
zwaar om mijn lippen hangt
onzichtbaar door de donkerte
die zich om mij heen verspreid
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Dinsdag, juli 24, 2007 21:02 |
| Goeie klassieke woordenkeus.. (het donkerte) Goed werkje ..Beetje gekunsteld, dat wel, Truste :D |
|
Over dit gedicht
| Auteur: knipwerk | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 24 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||