tot ze blinkt
in zijn kleine wereld
begint hij één voor één
zijn voorwerpen te verliezen
als hij er één toevallig terugvindt
streelt hij erover
op zoek naar iets
dat er voorgoed
in begraven ligt
een herinnering
die hij niet meer kan afstoffen
tot ze blinkt
Reacties op dit gedicht
| ninodepino: | Woensdag, juli 25, 2007 21:50 |
dat rondgaan waar stof nooit dalen kan, ijzersterk brrr |
|
| honingbijtje: | Woensdag, juli 25, 2007 16:34 |
| Doet me sterk denken Bernlef. Heel mooi verwoord. |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 25, 2007 14:38 |
| oogverblindend dus sorry | |
| Windwhisper: | Woensdag, juli 25, 2007 14:38 |
| oogverblinded schoon | |
| stephanie van hyfte: | Woensdag, juli 25, 2007 14:33 |
| mooi groetjes:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||