Jezelf verliezen
Na elke klap
vergat ik hoe het voelde om te voelen.
Van elke traan onderdrukte ik de waarde
tot ik het innerlijke leven volledig verloor.
Er bleef enkel lichaam over
dat steeds opnieuw gestolen werd,
tot ook het wezen van het lichaam vervloog.
Elke wonde liet me onberoerd
want wat pijn was kon zelfs het mes niet meer vertellen.
vergat ik hoe het voelde om te voelen.
Van elke traan onderdrukte ik de waarde
tot ik het innerlijke leven volledig verloor.
Er bleef enkel lichaam over
dat steeds opnieuw gestolen werd,
tot ook het wezen van het lichaam vervloog.
Elke wonde liet me onberoerd
want wat pijn was kon zelfs het mes niet meer vertellen.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juli 27, 2007 19:04 |
| heel moedig neergezet | |
| Lamia*: | Vrijdag, juli 27, 2007 17:07 |
| Prachtig , herkenbaar!! sterkte meid !!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MarieJulie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||