Jij werd mijn fout ....
Opeens was je er,
Zomaar uit het niets.
Er kwamen leuke dingen,
Het niets werd iets.
Er kwam een goed gevoel,
Je liet me vanalles geloven.
Gevoelens bloeiden op,
We gingen dingen beloven.
Jij & ik,.. ik & jij.
Door die dingen die je vertelde,
Voelde ik me behoorlijk blij.
Maar niet alles was waar.
Hoe kon ik het ook weten,
Dat je me wou vergeten.
Misschien had je me maar moeten ruilen,
Dan had je geen last meer van mij.
Voelde jij je in iedergeval blij.
Zelfs nu die ander er is,
Zeg je nog dat je je niet vergist.
Nog zeg je dat je mij wil.
Maar waarom !??
Het durt niet lang meer voordat ik het uit gil.
Ik wil geen valse hoop,
Ik wil geen leugens meer aan horen.
Ik wil de waarheid.
Je wil mij of die ander.
Het kan simpel zijn.
Wees de mijne met heel je hart
Reacties op dit gedicht
| Sjoys: | Vrijdag, juli 27, 2007 21:55 |
| Hee,, Mooi verwoord. Ik hoop dat het allemaal gaat lopen zoals jij het wilt. Liefs, Sjoys |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, juli 27, 2007 18:11 |
| een mooi en duidelijk verlangen Mnon ! liefs kerima ellouise |
|
| Feeling_unworth_it: | Vrijdag, juli 27, 2007 16:46 |
| Mooi gedicht met mooie tekst laat je zeker niet doen door die jongen he ! laat je zeker niet gebruiken of bedriegen ! XX Mii | |
| Tijger79: | Vrijdag, juli 27, 2007 16:34 |
| okeee, ik wil de jouwe zijn met heel mijn hart! Ik ga nooit meer vreemd, ook al ga ik dood van verdriet! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mn0n | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||