jij
In het schijnsel van de sterren en de maan,
daar zag ik je staan.
Het licht op je huid,
weerkaatste schoonheid.
De woorden die je sprak,
waren gehuld in goud.
Je ogen,
straalden liefde uit.
Maar al die pracht is verloren,
in de bruutheid en geweld van je doen.
Wat ons afscheid ook mocht wezen,
ik zal het nooit vergeten.
Die laatste zoen
daar zag ik je staan.
Het licht op je huid,
weerkaatste schoonheid.
De woorden die je sprak,
waren gehuld in goud.
Je ogen,
straalden liefde uit.
Maar al die pracht is verloren,
in de bruutheid en geweld van je doen.
Wat ons afscheid ook mocht wezen,
ik zal het nooit vergeten.
Die laatste zoen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dark_fairy_marlisa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||