verlangen
de dag hij ging en met hem al het schone
je zoete stem, je lippen, borst en hand
jouw warme adem, stille fluistertonen
je glans van ogen (en ook nog mijn verstand)
weg ook de veelheid van de bloemenknoppen
de diepe liefde in jouw steelse blik
de zijde van jouw bloes, ‘t ritselen van rokken
het paradijs van lust en ook het passioneel gesnik
voortijdig heeft de nacht dit alles kil omsloten
weeft vrijersdag (of beter nog de vrijersnacht)
een duffe voorhang waarmee liefde weggesloten
net als ’t verlangen dat vergeefs nu wacht
laat ons de woorden in ’t gevoel hervinden
’t duister verbranden door het licht van maan
in liefde weer de harten samenbinden
de dagen weer gezamenlijk gaan.
sunset 28-07-2007
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zaterdag, juli 28, 2007 22:26 |
| het verlangen blijft... en de hoop op vernieuwing maar het leven gaat door, zonder of met... Kundig gedetailleerd. Liefs |
|
| lonely 1: | Zaterdag, juli 28, 2007 15:07 |
| diep verlangen spreekt uit jouw woorden,zo mooi liefs, en troostende knuffel, hilde |
|
| honingbijtje: | Zaterdag, juli 28, 2007 10:24 |
| een bloemrijke diep gekoesterde wens. gr. honingbijtje |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, juli 28, 2007 09:39 |
| Ik lees humorvolle toevoegingen.... Groetjes, Rien. |
|
| Klaes: | Zaterdag, juli 28, 2007 09:17 |
| een mooi verlangen.. groets/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||