Dame Dudequeme zong een liedeken
Voor hun kersverse kindeken
Een koningskind
Door het volk teerbemind
Nimmer van de troon verstoten
Om de kracht te vergroten
Van een manke monarchie
Gesteund door gehele hypocrisie
Beter af was haar schoonbroer
Logge Laurent als GAIA-lid zo stoer
Hij leerde een zangeres kennen
Die hij nu niet meer mag verwennen
Want Albert was ontstemd
Omdat hij een kind had verwekt
Dus zijn vader zei:
“Schei uit met dat gevrij
Kijk naar mij, ik val op blondjes
En nu heb ik het niet over Labrador hondjes.
Kijk maar naar het resultaat,
dochter Boël loopt nu over straat.
Paola heeft mij voor Phillipe verweten
Dus zou je best Wendy vergeten
Maar als je haar blijft willen,
kom ik haar levend villen!
Ik zal haar zoeken
En nadien vervloeken!
Met als resultaat
je geraakt niet meer van straat
en voorlopig geen eredoctoraat!
Maar om terug te keren naar de werkelijkheid
Maak het uit en dump die geit!”
Maar onze rebel antwoordde:
“Hoe kan ik kiezen voor iets waartoe ik niet behoorde?”
Onze rebel verliet het paleis,
om te beginnen aan een wereldreis.
Hij leerde Samurai als een echte Thai.
Hij leerde Voodoo in Nigeria
Capuera in Bolivia
Maar hij kon Wendy niet vergeten
Dus kwam hij terug om zich op zijn familie te wreken.
Na veel Sodom en Gomorra
Werd hij gebeten door een cobra
In het midden van de brousse
Hij probeerde het bloeden te stelpen met Wendy haar blouse
Wendy had nog veel verdriet
Op de plaats waar onze rebel het leven liet
En door verdriet verblind
Doodde ze ons enig resterend koningskind

Door Dolor da'k zo graag zie !