Zij, zo verward
Ze doet nooit rustig aan
De schaduwen zijn lang.
Tranen willen niet stoppen
Als ze huilt, is ze bang.
Ze wil geen geluid maken
Niets kan ze zeggen.
Er is geen manier
Om zoiets uit te leggen.
Angsten fluisteren
Als ze staat, valt ze neer.
De enige uitgang is door alles terug
Maar dat doet zo zeer.
Voor de deuren dicht gaan
En het op het einde loopt.
Is het liefde, blijdschap, vrede
Waar ze nog op hoopt.