uit de put
Uit de put
Ik kom langzaam,
uit een diepe diepe put,
met veel hulp van anderen,
kan ik er eindelijk uit klimmen.
Maar niet te snel,
langzaam aan,
kleine stapjes,
want als je te snel wilt,
val je des te harder weer naar benee.
Ik zal er uit komen,
echt waar,
en ik heb het samen gedaan,
want ik ben er wel achter:
ZO IETS KAN JE NIET ALLEEN
Reacties op dit gedicht
| Nona: | Maandag, februari 18, 2002 19:33 |
| Veel sterkte meid.... |
|
| waterval: | Maandag, februari 18, 2002 00:18 |
| mooi gedicht... fijn dat je vrienden hebt om je te helpen.... |
|
| ~Marina~: | Zondag, februari 17, 2002 22:28 |
| staan we gezelli boven elkaar! als je het maar weet he! liefs |
|
| Tamara: | Zondag, februari 17, 2002 22:25 |
| Neej,zowiets kan je nooit alleen!! -~mooi gedicht~- Knuffie tamara |
|
Over dit gedicht
| Auteur: @Ilse@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||