Verlies
mijn verstand is weg
draai alleen nog maar rondjes
en diep van binnen
zal ik verdrinken in mijn tranen
draai alleen nog maar rondjes
en diep van binnen
zal ik verdrinken in mijn tranen
verlies mijn grip
wat gebeurt er
ik ga vreemd van de liefde
en dit is hoe ik me voel
ik ga vreemd van de liefde
en dit is hoe ik me voel
gordijnen zal ik sluiten
doe de deur op slot
blij dat alles weg is
terwijl regen langs de dakgoot stroomt
ik glij mee
Reacties op dit gedicht
| ReBelle: | Zondag, juli 29, 2007 23:30 |
| Diep droevig... mooi verwoord. Als overgave aan het verdriet, en het tegelijk EEN voelen met de natuur. Samen met de regen. Liefs, ReBelle |
|
| roosjerood: | Zondag, juli 29, 2007 19:48 |
| zo droef zijn uw woorden , in stilte gelezen sterkte |
|
| lonely 1: | Zondag, juli 29, 2007 17:29 |
| dit voelt weer zo droef, maar is wel heel mooi geschreven, liefs en troostende knuffel, hilde xxx |
|
| kerima ellouise: | Zondag, juli 29, 2007 16:14 |
| droef maar mooi , ook rakende mooie afsluitzin liefs kerima ellouise |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, juli 29, 2007 14:46 |
| ook deze rakend mooi in woord en beeld liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||