Daar lig je dan,
naar de muur starend.
Je wil niet meer eten of drinken
en we zien je langzaam wegkwijnen.
Dan heb je eens een goed moment,
maar plots niet meer.
Je herkent niemand meer of
beantwoord onze vragen niet meer.
Bij ons heerst er angst,
angst dat je ons stil en langzaam verlaat
zonder nieuwe en leuke herinneringen.
geef de moed niet op wees er voor je oma en geniet van elke sec je zal zoveel liefde ervaren oma''s zijn zo kostbaar ze geven ons zoveel steun en warmte laat je nu ook die warmte delen met haar
groetjes Dirk