Verboden liefde
Heel even mag ik je kennen,
maar meteen ook heel intens.
Lang genoeg om aan jou te wennen,
dat is ook mijn grootste wens.
Alles kan ik bij je kwijt.
Maar liefde? Dat niet tot mijn spijt.
Het klikt zo goed tussen ons twee,
en ik voel me daar zo gelukkig mee.
Ik ben van je gaan houden,
ook al wist ik dat dat niet mocht en niet kon.
Mijn verstand zei: "Nee", maar mijn gevoel overwon.
Ik zou het van de daken willen schreeuwen,
maar ik mag niemand vertellen dat ik van je hou.
Want jij hebt immers een kind en een vrouw.
Jij bent zoveel voor mij gaan betekenen,
bij jou kunnen mijn dagen niet meer stuk.
Toch mag ik op jou niet rekenen,
al vond ik bij jou wel het geluk.
Mijn verstand zegt dan wel dat ik je moet laten gaan,
mijn hart kan dat helemaal niet aan.
Wie weet komt er voor ons ooit nog een begin,
maar dan wel meer dan zomaar een vriendin.
Mocht je ooit besluiten om toch weg te gaan,
weet dan dat mijn deur voor jou
altijd open zal staan.