Knapzakje (misbruik) 4 slot
Tranen verstenen
bloedend blijft het hart
stil zijn de woorden
van onmacht en eenzaamheid
begrip is niet voldoende.
Strijden wil je wel
is er wel een overwinning
zijn de duivelse gedachten
wel een onderdeel
van je overleven?
Diep in jezelf verdwenen
aanraking van het hart
een kleine bloem ontwaakt
het vertrouwen
om verder te gaan.
Het pad voor je lonkt
zijn daar bloemenvelden
het eeuwig licht
een plek om te wonen
en vertrouwen?
Langzaam vooruit
verdwijnt op het pad
aan de horizon
stilletjes
huilt je hart.
18-02-‘02/11:21
bloedend blijft het hart
stil zijn de woorden
van onmacht en eenzaamheid
begrip is niet voldoende.
Strijden wil je wel
is er wel een overwinning
zijn de duivelse gedachten
wel een onderdeel
van je overleven?
Diep in jezelf verdwenen
aanraking van het hart
een kleine bloem ontwaakt
het vertrouwen
om verder te gaan.
Het pad voor je lonkt
zijn daar bloemenvelden
het eeuwig licht
een plek om te wonen
en vertrouwen?
Langzaam vooruit
verdwijnt op het pad
aan de horizon
stilletjes
huilt je hart.
18-02-‘02/11:21
Reacties op dit gedicht
| Nikita: | Donderdag, februari 21, 2002 13:14 |
| ze zijn heel goed, maar hopelijk schrijf je nog een deel vijf, waar wat meer hoop vanuit gaat... | |
| michris: | Dinsdag, februari 19, 2002 18:38 |
| Ademloos gelezen alle 4, kon een gevoel van huivering niet onderdrukken. Als ik jouw gedichten lees, denk ik vaak aan de regels die Corrie ter Boom geschreven heeft: *Als God de maat neemt van een mens, legt Hij de centimeter om zijn hart, niet om zijn hoofd* warme groet, michris |
|
| bevertje: | Maandag, februari 18, 2002 19:45 |
| pfffffff heel erg mooi geschreven allemaal! Geen woorden voor... Veel herkenning... Veel tranen... Liefs, Bevertje |
|
| Robski: | Maandag, februari 18, 2002 18:39 |
| Mooi slot.. en hopelijk halen ze allemaal de eindstreep... zo gelukkig mogelijk... in een wereld vol onbegrip en fysiek en mentaal geweld... | |
| Cartooneken: | Maandag, februari 18, 2002 17:46 |
| *sprakeloos* Knuffel, Marthe |
|
| *Diana*: | Maandag, februari 18, 2002 15:51 |
| Ik vind ze alle vier mooi en zeer indrukwekkend! Knusssss *Diana8 |
|
| waterval: | Maandag, februari 18, 2002 14:27 |
| ...ben ook onder de indruk... over alle vier .... |
|
| Albrecht Paul: | Maandag, februari 18, 2002 13:36 |
| Ik heb ze ook alle vier gelezen. Verwachtte eerlijk gezegd dat het knapzakje op het eind zou knappen, maar het komt hier niet eens meer voor. Het blijft een moeizame tocht, waar het verdriet niet echt achtergelaten blijkt. Het bindend element knapzakje is erg mooi, geeft dat nomadische aspect aan, moeite om voorgoed neer te strijken. |
|
| chrilo: | Maandag, februari 18, 2002 13:29 |
| alle vier ijzersterk, als vanouds, liefs,.... |
|
| Frummel: | Maandag, februari 18, 2002 13:03 |
| Wowwwww... *stilte*... Heel erg mooi geschreven! Vol bewondering, voor jou Liefs Frummel |
|
| Laurens Windig: | Maandag, februari 18, 2002 12:08 |
| Je weet mijn reactie, | |
| Peetje: | Maandag, februari 18, 2002 11:59 |
| Ik ben er stil van.... Heel mooi!!!! Liefs Peet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||