Zij draagt de linten in het haar
Zij draagt de linten in het haar
zij
droogt
de bloemen
om hem
bij zich te voelen
zij kan hem niet
loslaten
zij vlecht
de linten
van de kransen
door haar haren
haar leven lang
voor hem
Reacties op dit gedicht
| Juva: | Maandag, februari 18, 2002 20:43 |
| Pijnlijk...mooi gedicht. | |
| lejaeghere rudi: | Maandag, februari 18, 2002 20:02 |
| Mooi, Laurens. Je weet natuurlijk dat verdriet zo slecht droogt. Groeten, Rudi. | |
| Driegeetjes: | Maandag, februari 18, 2002 19:29 |
| Verstrengelde bloem Krans vermaakt tot gevlecht haar Ontstrengelend Lief DrieGeetjes |
|
| free: | Maandag, februari 18, 2002 15:03 |
| ..Zo mooi! liefs free |
|
| waterval: | Maandag, februari 18, 2002 14:39 |
| ...afscheid nemen is loslaten...en dat is héél moeilijk... héél mooi gedicht... |
|
| EMEL: | Maandag, februari 18, 2002 12:27 |
| heel sprekend! Groots door het klein te houden. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||