Gemis
Niemand ook al bruist die
nog zo van het leven al
is die nog zo moe.
Ook al is die rijk of arm.
Een thuis of verborgen
leeft.
Heeft altijd iets dat hij
geven kan.
Zonder iets te vragen.
In de rijkste zonnige dagen.
In de aller donkerste dagen.
Altijd is er iets te vragen.
Volop overvloed.
Iets te vragen.
Het geeft aan, een stil gemis.
Iets te geven.
Omdat het hart niet zonder
geven kan.
nog zo van het leven al
is die nog zo moe.
Ook al is die rijk of arm.
Een thuis of verborgen
leeft.
Heeft altijd iets dat hij
geven kan.
Zonder iets te vragen.
In de rijkste zonnige dagen.
In de aller donkerste dagen.
Altijd is er iets te vragen.
Volop overvloed.
Iets te vragen.
Het geeft aan, een stil gemis.
Iets te geven.
Omdat het hart niet zonder
geven kan.
Reacties op dit gedicht
| fluister: | Donderdag, augustus 02, 2007 11:05 |
| Leuk dat je reageert sunset maar ik hoop dat je het niet erg vind, dat ik even reageer. Maar ik wil graag duidelijk maken voor iedereen hier dat ik mijn gevoelens neerschrijf op een open en eerlijke manier. En dat ik me me verder niet druk maakt over of het rijmt of dicht. Ik wens jou, en iedereen hier een fijne en zonnige dag toe |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 02, 2007 10:48 |
| Mooi dit en graag gelezen (ook al vind ik persoonlijk dat je aan je strofes mag schaven inzake regelopbouw). Groetjes, sunset |
|
| _Ria_: | Donderdag, augustus 02, 2007 06:06 |
| Prachtig geschreven! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||