Zielepijn
Verwijten doen pijn
het glimlachen verleerd
verdriet alom
zwaar weegt de toekomst
ruw de geluiden in mijn oren
wat is dit overleven...
niemand veroordeelt ons
om wie wij zijn
de beker tot de bodem geleegd
vragen wij vergiffenis Heer...
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Donderdag, augustus 02, 2007 21:10 |
| meid blijf dichtbij jezelf... groet moongirl1982 |
|
| blauw-oogje-73: | Donderdag, augustus 02, 2007 11:37 |
| Geen woorden voor. Prachtig geschreven. liefs blauw-oogje-73 |
|
| ana (stacia): | Donderdag, augustus 02, 2007 09:36 |
| "wat is dit overleven" ... dit gaat door alle huidlagen. knuffel ! ana |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 02, 2007 08:08 |
| Voelbaar jouw emoties overgebracht. Liefs, sunset |
|
| _Ria_: | Donderdag, augustus 02, 2007 06:55 |
| Stilmakeend maar prachtig verwoord! Liefs |
|
| Douwe: | Donderdag, augustus 02, 2007 06:48 |
| Gelukkig dat je daar altijd terecht kunt. Hoopvol. | |
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||