Help!

een dikke muur om mijzelf heen,
zelf gebouwd
van metersdikke stenen,
zorgvuldig aangesmeerd.
ik zit er in,
vol angst, pijn, twijfel,
afgewisseld met diepe eenzaamheid.
gevangen achter die zelfgebouwde muur.

o, breek alsjeblieft die muur af!
hier en daar zit stiekem een klein gat,
omdat ...
diep in mij
iets hoopte, dat
een naaste
die gaatjes zou zien en helpen!
zelfs achter die muur zet ik
soms mijn masker op
om mezelf te verbergen.
in dat masker zijn alleen de ogen
van mijzelf.
kijk dan naar die ogen!
niet naar het masker!

ogen zijn toch spiegels?
spiegels van de ziel?
is er dan echt niemand
die door dat masker heen
mijn ogen ziet,
maar ook wil zien?
lieve vrienden ...,
zijn jullie dan toch niet echt?

x your x little x girl x