Verborgen verdriet
Niemand die je kent,
niemand weet wie je bent,
niemand die je kan doorgronden,
tijd heelt niet alle wonden.
Vergeten kan je niet,
vergeven wil je niet,
innerlijke tranen die niemand ziet,
verborgen droefheid en verdriet.
Eenzaamheid is jouw werkelijkheid,
geen intimitiet is jouw realiteit,
een gebroken hart kan niet gelijmd worden zonder liefde,
een doelloos leven zonder geliefde.
Als het leven je niet veel meer biedt dan verdriet en pijn,
is het beter om niet meer op deze wereld te zijn,
het is dan enkel nog een kiezen op welke manier,
je afscheid wil nemen van het miserabele leven hier.
niemand weet wie je bent,
niemand die je kan doorgronden,
tijd heelt niet alle wonden.
Vergeten kan je niet,
vergeven wil je niet,
innerlijke tranen die niemand ziet,
verborgen droefheid en verdriet.
Eenzaamheid is jouw werkelijkheid,
geen intimitiet is jouw realiteit,
een gebroken hart kan niet gelijmd worden zonder liefde,
een doelloos leven zonder geliefde.
Als het leven je niet veel meer biedt dan verdriet en pijn,
is het beter om niet meer op deze wereld te zijn,
het is dan enkel nog een kiezen op welke manier,
je afscheid wil nemen van het miserabele leven hier.
Reacties op dit gedicht
| dreadqueen: | Zondag, augustus 05, 2007 21:07 |
| Als je even tijd hebt om mijn gedichten te lezen zul je zien dat ook mijn leven niet over rozen loopt en er is ook veel gebeurd in mijn jeugd.Ik bekijk het leven positief en sinds mijn bijna dood ervaring geniet ik van ieder moment.Vergiffenis geven kan bevrijdend zijn en dat doe je voor jezelf.Dan kun je alles achter je laten en verder gaan met je leven.Ik hoop dat je hier iets aan hebt.Bedankt voor je reaktie en lieve groetjes | |
| Marousia: | Zaterdag, augustus 04, 2007 17:55 |
| Het leven is vaak nog de moeite waard om geleefd te worden. Heel mooi neergezet. Liefs van Marousia | |
| yellow: | Zaterdag, augustus 04, 2007 17:49 |
| Dank u voor uw positieve reactie MG, Ik schrijf uit mijn gevoel en meestal alleen als er plots iets in mijn hoofd komt, neem mijn gedichten echter niet te zwaar op de hand want zoals je weet tonen geschreven woorden altijd zwaarder en ben ik wel sterk genoeg hoor. Sommige van uw gedichten zoals dit zijn ook zeer goed, en ik vind het goed dat je nu al eens durft te veranderen van stijl. groetjes. :) |
|
| yellow: | Zaterdag, augustus 04, 2007 17:45 |
| yellow: | Zaterdag, augustus 04, 2007 15:00 |
| Ikzelf neem nu afscheid... Alleen ga ik dat(hopelijk)pas binnen 50 jaar doen. Wel mooi geschreven dit, ik herken er ook mijn verleden(dat ik nu al jaren probeer te vergeten) in, groetjes, Y. |
|
| lonely 1: | Vrijdag, augustus 03, 2007 23:21 |
| en toch is het leven, ondanks verdriet en pijn nog altijd waard om geleefd te worden, mooi geschreven weer, liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MG Poetry | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||