't Verpleeghuis.....
“Verpleeghuis……”
Hij zat gelaten in zijn kamer
nieuw glanzend , net gereed.
Maar hij was oud, geheel versleten
Twee uitersten zoals dat heet.
’t Verleden was wel te herkennen
maar ’t nu was warrig en verward.
Ik zou zijn denken willen kennen
wat leefde er diep in zijn hart ?
De band met zijn zo lang verleden
was niet verbroken, deed nog mee
in wat hij zoekende naar woorden
vertelde bij een kopje thee.
Hij wist van God, die hij beminde
maar in de pijn van het alleen
gelaten los van de familie…..
ontdekte je een stil geween.
Begrijpen ….en het niet begrijpen
loslatend wat je niet verstaat…..
daarvoor moeten gedachten rijpen
juist nu het denkpatroon vergaat.
Wat kan een leven triest verworden
alleen die kamer….geen entree
naar buiten, vrienden,vrouw en kind”ren
als ik vertrek , draag ik het mee.
Ik zou gedachten willen lezen
hoe hij daar zit, nu weer alleen,
besef te meer beider beperking
ik vat niet alles om mij heen.
God, bid ik , dat hij ondanks alles
iets van Uw Geest hierin vergaart
dat U in Liefde hem wilt dragen.
hem in de eenzaamheid bewaart.
th
Hij zat gelaten in zijn kamer
nieuw glanzend , net gereed.
Maar hij was oud, geheel versleten
Twee uitersten zoals dat heet.
’t Verleden was wel te herkennen
maar ’t nu was warrig en verward.
Ik zou zijn denken willen kennen
wat leefde er diep in zijn hart ?
De band met zijn zo lang verleden
was niet verbroken, deed nog mee
in wat hij zoekende naar woorden
vertelde bij een kopje thee.
Hij wist van God, die hij beminde
maar in de pijn van het alleen
gelaten los van de familie…..
ontdekte je een stil geween.
Begrijpen ….en het niet begrijpen
loslatend wat je niet verstaat…..
daarvoor moeten gedachten rijpen
juist nu het denkpatroon vergaat.
Wat kan een leven triest verworden
alleen die kamer….geen entree
naar buiten, vrienden,vrouw en kind”ren
als ik vertrek , draag ik het mee.
Ik zou gedachten willen lezen
hoe hij daar zit, nu weer alleen,
besef te meer beider beperking
ik vat niet alles om mij heen.
God, bid ik , dat hij ondanks alles
iets van Uw Geest hierin vergaart
dat U in Liefde hem wilt dragen.
hem in de eenzaamheid bewaart.
th
Reacties op dit gedicht
| -tja-: | Zaterdag, augustus 04, 2007 20:38 |
| mooi! | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, augustus 04, 2007 14:24 |
| Dit gedicht spreekt mij erg aan Teun, ik zit namelijk in zo''n zelfde situatie met mijn man. het roept veel emoties op. Goed geschreven ! lieve groet. Anneke |
|
| Alie Hoogenboezem-de Vries: | Zaterdag, augustus 04, 2007 12:39 |
| met ontroering dit gedicht gelezen Teun... groetjes, Alie |
|
| K@trien: | Zaterdag, augustus 04, 2007 10:29 |
| Mooi geschetst de nieuwheid van het tehuis en de oude man ... een zware tol als je het geluk hebt oud te mogen worden ! Groetjes K@trien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||