Verdriet & vergevenis
Het is gewoon zo raar..
Hoeveel verdriet iemand je kan aandoen,
En morgen..
Vergeef je het hem gewoon met een zoen.
Je vergeeft ze keer op keer,
Elke keer weer.
Ze maken je blind,
Het wordt net alsof
ze een doekje voor je ogen bind.
Je ogen worden alleen op Hun gericht,
En heb je niks anders in het zicht.
Het is zo raar, wanneer je erover dicht,
Want dan weet je waar het waarheid in ligt.
Hoeveel verdriet iemand je kan aandoen,
En morgen..
Vergeef je het hem gewoon met een zoen.
Je vergeeft ze keer op keer,
Elke keer weer.
Ze maken je blind,
Het wordt net alsof
ze een doekje voor je ogen bind.
Je ogen worden alleen op Hun gericht,
En heb je niks anders in het zicht.
Het is zo raar, wanneer je erover dicht,
Want dan weet je waar het waarheid in ligt.
Reacties op dit gedicht
| x*-Dwergje-*x: | Vrijdag, augustus 10, 2007 15:20 |
| heel mooi en herkenbaar geschreven liefs -xxx- dwergje |
|
| xx-eowen-xx: | Woensdag, augustus 08, 2007 15:30 |
| prachtig gedicht... sterkte!!! xx-eowen-xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Goudentraan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||