Vlinders voorbij
de vlinders zijn vertrokken
voorgoed bij me weggegaan
ik moest er wel voor knokken
om weer stevig te staan
het gefladder mis ik af en toe
want het waren er zoveel
maar het is goed wat ik nu doe
er is te weinig wat ik nog deel
jij staat weer op eigen benen
en bent allang vergeten wat ik bood
ik liep te lang op mijn tenen
tot de vlinders stierven in mijn schoot
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zondag, augustus 05, 2007 22:12 |
| zeer goed in zijn vorm gebracht | |
| honingbijtje: | Zondag, augustus 05, 2007 20:38 |
| ontroerend mooi. liefs honingbijtje |
|
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Zondag, augustus 05, 2007 20:07 |
| voelt verdrietig maar ook krachtig liefs Ria |
|
| Luna( ): | Zondag, augustus 05, 2007 18:23 |
| stilmakend.. | |
| Tweety-ysje: | Zondag, augustus 05, 2007 17:57 |
| heel heel mooi echt waar xxx | |
| hiljaa: | Zondag, augustus 05, 2007 17:33 |
| dit is intens...... knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||