SPINNENWEB
Spinnenweb
Aarzelend stil ontluikt de morgen.
Sprankelend licht in speelse kleur.
Bloemen die zich openend richten,
geven al hun eerste geur.
Verlicht in zilveren nevels,
bedauwd met druppels goud,
hangen roerloos in de struiken
liefelijk ingepakt, de dodelijkste fuiken.
De trekdraad trilt en zwiept venijn.
Het donker harig opent zich, versnelt
en holt met vele poten langs de lijn
als of zijn prooi hem heeft besteld.
De zwarte vlieg, zijn eerste vlucht,
verstrikt in zilvergouden draden,
was eens, de koning van de lucht.
Waar zijn resten blijven, laat zich raden.
WIL MELKER
01/10/2000
Aarzelend stil ontluikt de morgen.
Sprankelend licht in speelse kleur.
Bloemen die zich openend richten,
geven al hun eerste geur.
Verlicht in zilveren nevels,
bedauwd met druppels goud,
hangen roerloos in de struiken
liefelijk ingepakt, de dodelijkste fuiken.
De trekdraad trilt en zwiept venijn.
Het donker harig opent zich, versnelt
en holt met vele poten langs de lijn
als of zijn prooi hem heeft besteld.
De zwarte vlieg, zijn eerste vlucht,
verstrikt in zilvergouden draden,
was eens, de koning van de lucht.
Waar zijn resten blijven, laat zich raden.
WIL MELKER
01/10/2000
Reacties op dit gedicht
| wil: | Zondag, oktober 01, 2000 15:13 |
| Car, Arie.. gesponnen draden liefde kruizen elkaar tot web. Het tederste wordt gevangen jouw hart maar ook je geest jullie waren eerder bij me, zal in een vorig leven zijn geweest. Liefs wil |
|
| car: | Zondag, oktober 01, 2000 15:02 |
| soms uren kan ik er naar kijken ..........wil ze niet slopen als het enigszins niet hoeft...........zulke mooie bouwwerkjes........en jij wil verteld het en ik zie.... dank je....... |
|
| arie: | Zondag, oktober 01, 2000 14:03 |
| oeff zo mooi Wil. Mag ik gevangen worden in jouw web (*_*)? maarwaar laat je mijn resten?? liefs arie |
|
