Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Uit nevels los
Uit nevels los
nooit zal ik in vlammen sterven
als liefde mij omarmt
want de tederheid
zal mijn zinnen blussen
ooit plaatste ik mist en duister
op een voetstuk van zwart marmer
die ik waste met tranen
en beperkte zicht
nu voel ik mij de witte duif
een olijftak in mijn snavel
mijn zondvloed is geweest
de wind draagt weer mijn vleugels
nu vind ik in het nieuwe land
de kus op mijn rust
want jou hart vertelt
je mag leven
in het nu en morgen
eindeloos.......
***
Wim
****
Reacties op dit gedicht
Black Lord vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
maria
:
Donderdag, augustus 09, 2007 13:00
ware liefde
toestaan
is immens
en schenkt
onbeschrijfelijk veel
krachtig en intens
liefs, maria
sunset
:
Dinsdag, augustus 07, 2007 15:24
Hoopvol verlangend mooi.
Groetjes, sunset
yellow
:
Dinsdag, augustus 07, 2007 15:06
mooi :)
Over dit gedicht
Auteur:
Black Lord
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
07 augustus 2007
Thema's:
[Leven]
[Hoop]
[Toekomst]