en in die dagen (vrij naar Openbari
misschien dat het dan donkert
zoals in de buik van een vogel
en de winden vloekend jammeren
maar niemand die zegt waarom
’t zou kunnen dat wij plots wakker worden
opeens wetende waar het eerste leven begon
zelfs wanneer eindigheid verlorene parels rijgt
en ook dat onder ingehouden gongslagen van bogen tijd
het daglicht verslapen wordt, wij ons zwijgend schamen
ons ervoor verstoppen, zoet water in onze droge monden
en dorstend verlangende lippen aan nog warme borsten
dan zal het stilte regenen en alle momenten verstommen
hordes goddeloze dagen genadeloos over ons heengaan
scherven achterlatend aan de rand van vertorende heuvels
die ons bloedende voeten bezorgen terwijl wij radeloos vluchten.
sunset 08-08-2007
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, augustus 08, 2007 18:00 |
| Ja overrompeld! | |
| conan: | Woensdag, augustus 08, 2007 10:05 |
| apocalyptisch maar misschien heel dichtbij , krachtig opgebouwd , overrompelend... liefs conan*** |
|
| Lily Parker: | Woensdag, augustus 08, 2007 08:51 |
| Mooi geschreven weer Sunset... Liefs Lily xxxxxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||