rood verven
zal ik de gevallen roos
weer in de struik hangen
vergeelde kroonblaren
rood verven?
zal ik het ogenblik herstellen
in zijn broosheid
en zijn macht
jij die ik altijd
zie lopen
blootvoets
tussen de appels
in het gras
was de wind
gaan liggen
of zweeg
de wereld
als een graf?
overal waar ik je zoek
gaapt de afgrond
van je
lach
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Woensdag, augustus 08, 2007 23:59 |
| zo mooi en herkenbaar. liefs honingbijtje |
|
| Fari S. : | Woensdag, augustus 08, 2007 17:49 |
| Mooi, triest, verlangend en erg poëtisch vind ik dit. Sterkte. liefs, Fari |
|
| A Broken Girl: | Woensdag, augustus 08, 2007 17:22 |
| oo wat mooi geschreven! echt waar! xLiefs A Broken Girl |
|
| xx-eowen-xx: | Woensdag, augustus 08, 2007 15:34 |
| Mooi en droevig gedicht, het maakt me sprakeloos en stil. xx-eowen-xx |
|
| Lily Parker: | Woensdag, augustus 08, 2007 15:05 |
| stilmakend mooi Conan Liefs Lily xxxxxxxx |
|
| Windwhisper: | Woensdag, augustus 08, 2007 14:56 |
| Indrukwekkend droef Liefs Cobie Dank je wel |
|
| remie: | Woensdag, augustus 08, 2007 14:30 |
| graag gelezen vond hem triest maar wel mooi...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||