Pubertijd
Een dag te vroeg
is een dag te laat
waneer je puber bent
geen kind meer
geen volwassenen
nergens waar je bij hoort
en voor je het weet
is je leven alweer voorbij
Je wil ergens bij horen
niet bij de kleine
niet bij de grote
je zoekt een weg
om in te slaan
maar nergens vind je
een begin
Opeens begin je te beseffen
dat je verder moet
een keuze maken
maar de keuze
is beslissend
voor je hele
leven lang
Praten leer je
zoals volwassenen
maar toch nog het speelse
dat gelach
je probeert je groot te houden
met je volwassene gedrag
Waneer je puber bent
word je gekenmerkt
een zware tijd
maar blijf altijd denken
dat ergens een keer
je volwassen bent
is een dag te laat
waneer je puber bent
geen kind meer
geen volwassenen
nergens waar je bij hoort
en voor je het weet
is je leven alweer voorbij
Je wil ergens bij horen
niet bij de kleine
niet bij de grote
je zoekt een weg
om in te slaan
maar nergens vind je
een begin
Opeens begin je te beseffen
dat je verder moet
een keuze maken
maar de keuze
is beslissend
voor je hele
leven lang
Praten leer je
zoals volwassenen
maar toch nog het speelse
dat gelach
je probeert je groot te houden
met je volwassene gedrag
Waneer je puber bent
word je gekenmerkt
een zware tijd
maar blijf altijd denken
dat ergens een keer
je volwassen bent
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Vrijdag, augustus 10, 2007 19:35 |
| Een gedicht naar mijn hart en geheel de waarheid: goed aangevoeld. Alhoewel het best zo mag zijn iets puberaal te mogen behouden. Het kind in de mens. De laatste strof moet een knaller zijn, zie onder: wanneer je puber bent word je gekenmerkt als zware tijd maar blijf altijd denken dat je ergens een keer naar volwassenheid explodeert! |
|
| Lovely_ girl: | Vrijdag, augustus 10, 2007 18:10 |
| mooi geschreven goetjes een puber :P |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SadStorie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||