Hatelijk verleden
Het verleden is voorbij, dat wordt wel eens gezegd,
het verleden draag je wel met je mee, de waarheid heeft ook zijn recht,
zelfmedelijden heeft geen zin
maar indertijd zat ik er wel middenin.
Altijd maar waken en op de uitkijk staan,
ze doet zichzelf toch niets aan?
verdwenen en teruggevonden,
bloed sijpelt langsheen zijn open wonden.
Nog altijd ben ik kwaad,
haat is geen goede raad
maar wat doe je na zo’n laffe daad?
Op mijn haat staat geen maat.
Geen geld en geen eten,
bedelen op straat ben ik nog niet vergeten,
zoiets vergeet je niet,
niemand die het verleden door mijn ogen ziet.
Je jeugd moest er één zijn zonder zorgen,
is uitkijken naar de dag van morgen
maar wat als de dag van morgen nog slechter is dan de dag ervoor?
Dan moet je sterk zijn of je gaat eronderdoor.
Het verleden heeft me hard gemaakt,
voor hetzelfde geld was ik nu gekraakt,
mij in het diepste raken kan men niet,
innerlijk ben ik verscheurd van verdriet.
het verleden draag je wel met je mee, de waarheid heeft ook zijn recht,
zelfmedelijden heeft geen zin
maar indertijd zat ik er wel middenin.
Altijd maar waken en op de uitkijk staan,
ze doet zichzelf toch niets aan?
verdwenen en teruggevonden,
bloed sijpelt langsheen zijn open wonden.
Nog altijd ben ik kwaad,
haat is geen goede raad
maar wat doe je na zo’n laffe daad?
Op mijn haat staat geen maat.
Geen geld en geen eten,
bedelen op straat ben ik nog niet vergeten,
zoiets vergeet je niet,
niemand die het verleden door mijn ogen ziet.
Je jeugd moest er één zijn zonder zorgen,
is uitkijken naar de dag van morgen
maar wat als de dag van morgen nog slechter is dan de dag ervoor?
Dan moet je sterk zijn of je gaat eronderdoor.
Het verleden heeft me hard gemaakt,
voor hetzelfde geld was ik nu gekraakt,
mij in het diepste raken kan men niet,
innerlijk ben ik verscheurd van verdriet.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, augustus 24, 2007 17:58 |
| weet voor mezelf dat dit nog elke keer opnieuw gebeurt, ook al heb ik die muur rondom mij, het houdt het echt niet tegen maar dat is hoe ik het voel hé:) liefs, lonely 1 |
|
| lonely 1: | Vrijdag, augustus 24, 2007 17:57 |
| deze had ik gemist, mooi verwoord, maar wel een wrede jeugd die jij beschrijft, en idd het verleden draag je mee, en nee, niemand kan jouw verleden zien zoals jij het ziet, we kunnen alleen proberen het ons voor te stellen en proberen van jou een beetje steun te geven ik ben het alleen niet eens met wat je op het eind schrijft, jou in het diepste raken kan men niet? ik denk dat als je innerlijk verscheurd bent, men je zeker nog kan raken, diep binnenin ik |
|
| yellow: | Zaterdag, augustus 11, 2007 12:09 |
| Alles gaat voorbij, Ik klaats nu de bal ook terug, begraaf het verleden jongen. Misschien moet je het eens op een andere manier zien. Uw geeft uw kinderen daardoor misschien wel meer liefde, niet.)dus u hebt geleerd uit het verleden:D en nu bent u een engeltje(A)Zie je wel...Alles komt goed... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MG Poetry | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||