Timmie
Waarom moest jij nou gaan?
Waarom verdween je uit mijn leven?
Je was zo lief
en opeens was je er niet meer...
jij...
met je zachte, lieve knuffels
die me kwam troosten
door jou voelde ik me niet eenzaam
totdat...
jij er niet meer was
en me alleen hebt achtergelaten
Waarom verdween je uit mijn leven?
Je was zo lief
en opeens was je er niet meer...
jij...
met je zachte, lieve knuffels
die me kwam troosten
door jou voelde ik me niet eenzaam
totdat...
jij er niet meer was
en me alleen hebt achtergelaten
Reacties op dit gedicht
| eykens margot: | Zondag, februari 24, 2002 04:10 |
| 12 jaar geleden is mijn vriend ook overleden en ben hem ook nog ni vergeten.Heb er soms nog schuldgevoelens om,maar hij wou ni meer leven.Sterkte | |
| xaviera: | Dinsdag, februari 19, 2002 22:10 |
| misschien voel je, je alleen, maar in je hart is hij altijd bij je. ooit woorden wonden littekens, littekens vervagen maar verdwijnen nooit, sterkte, als je wilt praten mag je altijd mailen xaviera |
|
Over dit gedicht
| Auteur: muziekdoos | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||