ik mis je

Overstroming van gevoelens vreet me op van binnen uit,

niet is meer het zelfde, zoals het hoort te zijn.

Alle gelul er omheen is niet meer nodig,

waar het op neerkomt is het zelfde,

ik ben niet meer bij je.

De tijd, die alle wonden helen zou, rijt ze alleen maar open,

de vrede die jij met je meebracht is vermoord,

de wereld is verandert, kleuren zijn verdwenen,

alles wat je me vertelde is verleden tijd,

alles wat je me gaf is weg.

Zou je me herkennen als ik je tegen komen zou,

zou je tegen me zeggen "ik heb je gemist",

of loop je langs, laat je me staan,

met gemis in m'n hart,

tranen in m'n ogen.

Je zit in m'n hart te verrotten, je bent niet meer wie je was,

je bent als een virus dat me langzaam opeet,

je bent als een ui die zich laat uitkleden,

verleden is niet te veranderen,

heden is niet te omzeilen,

toekomst is onzekerheid.

Ik mis je.

Geschreven door

Nemesis

Reacties op dit gedicht

Nemesis vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Br0kEn:	Zondag, augustus 12, 2007 11:52
heel mooi geschreven sterkte groetjes evy

closed_thoughts:	Zaterdag, augustus 11, 2007 23:07
dankje voor je reactie heel mooi gedicht dit trouwens xxx veel liefs. agneta

no-more-less:	Zaterdag, augustus 11, 2007 22:58
Dank je voor je mooie woorden, zo herkenbaar ook voor mij. Mooie vorm heb je gekozen ;) greatz, no-more-less

Over dit gedicht

Auteur: Nemesis
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 11 augustus 2007
Thema's: [Liefdesverdriet] [Eenzaamheid] [Onzekerheid]