24 op 24
7 dagen op 7
Ik wou zo graag de pijn vergeten
Al was het maar voor even

Voor elke misdaad een kruis
gegrafeert op mij als een wonde
een stil geslaken kreet
want niemand vergaf mijn zonde

Was er maar een weg
die alles bracht zo als het was
Maar alles hield mij tegen
teruggetrokken in mijn kast

7 dagen later
zag ik zonlicht voor mijn ogen
maar toen ik er weer uitkwam
had mijn zicht mij bedrogen

Niemand die wou luisteren
alles leek verloren
alleen een stem in het duister
liet mijn hart weer zingen als nooit tevoren

ze kwam, ze zag en nam mijn hand
huilend in haar armen
ze bracht de hoop weer terug
en kon mijn leven weer verwarmen