Grijs is het leven
zwart is de nacht
Door pijn omgeven
de dag doorgebracht
Met angst voer ik
al jaren een strijd
Een lange weg
die naar het einde leid
Een smalle weg
omringt door muren
IJskoude stenen
hoelang gaat dit nog duren?
Ik tuur in de verte
dáár schijnt het licht!
Ik wil er naar toe
maar het verblind mijn zicht
Ik ren er op af
Ik ren tot ik val
en kelder naar beneden
in een oneindig
diep
donker dal
Zwart
schuift voor mijn ogen
Pijn
drukt op mijn hart
Hoe diep,
is het diepste zwart?