Even in de onzekerheid en spanning?
groeit er een klein kindje in mij?
Even vol twijfel en hoop?
Moet ik bang zijn of juist blij?


Kan ik het kindje wel een toekomst geven,
Komt het kindje bij mij niets te kort?
Kan ik wel genoeg liefde geven?
als het een leventje zonder vader wordt?


Zo ontzettend welkom maar ook ongewenst.
Het lijkt me heerlijk hoor om moeder te zijn!
Maar alle zorgen niet kunnen delen!
Vader wil geen rol spelen, dat doet pijn.


Nog steeds in die onzekerheid en spanning?
groeit er een klein kindje in mij?
Even vol twijfel en hoop?
Moet ik bang zijn of juist blij?


Gelukkig ik hoef geen keuze meer te maken.
Mijn lichaam heeft gesproken, ik hoef niet bang meer te zijn.
Natuurlijk lucht dit me op en voelt het fijn.
Maar diep van binnen doet het toch wel een beetje pijn.


Niet gewenst en gepland!
Maar o zo welkom!