Passage van tijd
Passeren van tijd
in koren de tranen gezien
een blik op een weg gezonken muur
stapvoets passeren beelden
de molenaar wenend in de schoot der vergetelheid
de dood passeert
in een vervlogen armoede van geest
waar mens de mens verdoemde
tot verzengende haat
de seconden tikken weg
en beelden vervagen
hangen blijft de indruk
verstikkend rond mijn zijn
als de ziel sterker spreekt
dan ogen zien
zo geef mij de stilte
en de kracht
de kans
om te vergeten
wat waaide door mijn hart
***
Wim
****
een blik op een weg gezonken muur
stapvoets passeren beelden
de molenaar wenend in de schoot der vergetelheid
de dood passeert
in een vervlogen armoede van geest
waar mens de mens verdoemde
tot verzengende haat
de seconden tikken weg
en beelden vervagen
hangen blijft de indruk
verstikkend rond mijn zijn
als de ziel sterker spreekt
dan ogen zien
zo geef mij de stilte
en de kracht
de kans
om te vergeten
wat waaide door mijn hart
***
Wim
****
Reacties op dit gedicht
| remie: | Woensdag, augustus 15, 2007 08:48 |
| droevig en donker...wanneer blijft het licht...liefs remie | |
| maria : | Maandag, augustus 13, 2007 18:41 |
| tijd stroomt als een slijpsteen langs herinner in de diepte polijstend de scherpe randen voelbaar in het verwerken tot omgaan met, in zilt rondgeslepen kristallen voor afvloei tot adem knuf met liefs, maria |
|
| Klaes: | Maandag, augustus 13, 2007 16:51 |
| droef/mooi Wim groets/klaes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||