haar tijd was voorbij
Haar tijd was voorbij
Vier stoelen rond die tafel
een deed er nog dienst
soms kwam er nog een bezoeker
die bleef dan even
maar buiten was er meer te beleven
Daar ging het leven door
Maar daar, kwam je bij haar niet voor
De gordijnen waren meestal toe
Want die mens erachter was zo moe
De lichten gingen s.avonds nog wel aan
Een klein uurtje en dan was het weer naar bed toe gaan
De klok tikte zo haar tijd voorbij
Zo ging zij stilletjes over naar de andere zij.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Zaterdag, september 22, 2007 14:42 |
| ik hou van jouw gedichten | |
| Joeke: | Zondag, september 02, 2007 12:29 |
| Misterieus, en zo mooi, knappe gedichten heb jij ! Liefs Joeke ;-) |
|
| Hilly N: | Dinsdag, augustus 14, 2007 19:42 |
| Droevig, maar zo mooi geschreven. lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: J.H. Vergne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 14 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||