De tranen stromen op dit moment razendsnel
zou 't ooit nog ophouden?
Dat ik eindelijk vrij zou zijn,
eindelijk rust om me heen.
Chillen met me vrienden in het park!

Waarom maken ze nou zo'n probleem?
We chillen, that's all!
De woede die in me zit,
zou ik eruit moeten rennen,
maar 't lukt niet,
me benen willen niet!

Ik probeer alles!
Ik had geen vrienden!
Nu wel, mag ik daar geen gebruik van maken?
Ik hou van ze, ik had niets!
Maar nu wel, vrienden die ik lang niet had!

Me ouders, zoveel leugens!
Kom ik daarmee verder?
School, nog meer leugens!
Zou 't ooit ophouden?
Alles is 1 leugen, niets is waarheid!

Waar is de waarheid,
of blijft 't maar bij leugens?
Wanhopig veeg ik de tranen weg
en denk aan wie mijn echte vrienden zijn!
Dan denk ik vooral aan:
"de chillende jongens in 't park"!