Het water tot aan mijn enkels
ik kan alleen meer zien
de ravage die mijn huis tekend
alles overstroomd

Als ik niet kon zwemmen
zou ik verdrinken in de zee die mijn tranen achterlaten
toen ik over mijn eigen voeten viel
ik had er niet op gerekend
dat het niet waar kon zijn waarin ik heb geloofd

Laagstaand water
een enkel laagje
waaronder jij verstop zit,
ik kan je zien maar niet aanraken
als ik alles kon zijn wat ik wil
zou dat het er een stuk beter op maken

Maar ik ben
en ik zal zijn
ik heb
en ik krijg
de kans me elke dag verder te ontwikkelen
om verder bij mijn dromen te komen
en elke dag nieuwe te verzinnen
elk uur te hopen

Het laagstaand water
dat langzaam in mijn schoenen stroomd
laat mijn gedachten gaan, en
doet me beseffen dat de kat gelukkig boven rondloopt

kom maar beestje
hier hebben we niks meer te zoeken
we gaan ergens anders ons geluk uitproberen
ik sla de deur achter me dicht

hopend op de toekomst.