Vaak durf ik dingen niet te zeggen.
Terwijl ik het wel graag wil.
Maar ik ben bang dat mensen mijn woorden verkeerd uitleggen.
Om toch dicht bij mezelf te blijven ben ik maar gedichten gaan schrijven.
Heel mijn gevoel leg ik daarin.
En is het echt naar mijn zin,dan laat ik het pas aan anderen lezen.
Alleen aan bijzondere mensen laat ik ze af en toe zien.
Soms schrijf ik wat voor een speciaal persoon.
En als die het dan ook nog mag lezen dan is die voor mij heel bijzonder.
Vele gedichten heb ik al geschreven,het hoort bij mij,is een deel van ijn leven.