Warmte.
Overal op de wereld schijnt
de zon.
Zoeken mensen zijn warme
liefdesstralen.
Geloven en vertrouwen er
op dat ook hij hun zal raken.
Ieder dag en nacht gaan
dromen verloren.
En elke keer worden nieuwe
dromen geboren.
Overal bloeien rozen.
Schenken liefde en pracht
aan de gene die ze ontvangen
mag.
Maar rozen hebben doorns en
verwelken, verliezen daarbij
hun pracht.
Alleen de mens die durft te
hopen en blijft vertrouwen in
het geloven.
Verliest nooit zijn kracht.
de zon.
Zoeken mensen zijn warme
liefdesstralen.
Geloven en vertrouwen er
op dat ook hij hun zal raken.
Ieder dag en nacht gaan
dromen verloren.
En elke keer worden nieuwe
dromen geboren.
Overal bloeien rozen.
Schenken liefde en pracht
aan de gene die ze ontvangen
mag.
Maar rozen hebben doorns en
verwelken, verliezen daarbij
hun pracht.
Alleen de mens die durft te
hopen en blijft vertrouwen in
het geloven.
Verliest nooit zijn kracht.
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, augustus 16, 2007 20:02 |
| al lijkt het soms wel zo (kracht verliezen). Maar vaak kom je er weer bovenop. Mooi delend. Liefs |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 16, 2007 16:58 |
| Hoop IS leven. Net zoals liefde. Tonend delend verwoord. Groetjes, sunset |
|
| Windwhisper: | Donderdag, augustus 16, 2007 07:27 |
| Lieve Rinus, hiermee raakje mijn hart, potjandorie wat een mooi gedicht. Liefs Cootje Kuzzz Goede morgen |
|
| wijnand.: | Donderdag, augustus 16, 2007 00:26 |
| mooi | |
| David Matser: | Donderdag, augustus 16, 2007 00:23 |
| Prachtig mooi verwoord. groetjes, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2007 | ||
| Thema's: | ||