Je bent de titel mens niet waardig.
Noem je jezelf een kerel, een vent?
Zie je niet dat je een laffe klootzak bent?
Bier jatten en iemand anoniem bedreigen...Stoer hoor.
Wezens als jij schaam ik me voor.
Als je in elk geval het lef had eerlijk te zijn.
Dan zou je tenminste nog menselijk zijn.
Nu vind ik je niet meer dan een zwijn.
Een eerlijk iemand bedreigen, wat is je geest klein.
Weet je wat ik nu eigenlijk wens?
Verdwijn, jij zielig excuus voor een mens.
Maar goed, daarvoor is het eigenlijk al te laat.
Elke vorm van respect is veranderd in haat.
Je bent niet alleen gemeen, maar ook een dief.
Sommige mensen zijn voor jou nog veel te lief.
Maar richt het dan eens op mij, je zinloze agressie.
Dan merk je: mijn haat heeft een scherpe preciesie.
Als je lef hebt reageer je op mijn gedicht.
Zo niet, dan weet ik het: je bent gezwicht.
Als dit gedicht je toch mocht raken:
Er is misschien nog iets goed te maken.
Dat hoeft niet met mij, je interesseert me geen bal.
Maar iemand anders is er die meer om je geven zal.
Maak het goed, want je richt je tegen een bijzonder iemand.
Want elk ander had je gehaat, bekijk het eens van die kant.
En is dat na je gedrag zo gek?
Als je mijn kameraad was geweest kreeg je een slag op je bek.
Wordt het ook niet beter van misschien.
Maar dan zou je je fouten misschien zien.
Als je je excuses aan durft te bieden ben ik trots op je.
Dan zie je je fouten en stel je je kwetsbaar op.
Misschien heb ik me dan in je vergist.
Maar doe het dan uit eigen naam!
Doe met het gedicht wat je wilt.
Wie de schoen past trekke hem aan.
Maar je uiten is het belangrijkste wat er is.
Krop je gevoelens en gedachten niet op!
Hou het niet voor jezelf, want dan barst de bom een keer!!!
Zie je niet dat je een laffe klootzak bent?
Bier jatten en iemand anoniem bedreigen...Stoer hoor.
Wezens als jij schaam ik me voor.
Als je in elk geval het lef had eerlijk te zijn.
Dan zou je tenminste nog menselijk zijn.
Nu vind ik je niet meer dan een zwijn.
Een eerlijk iemand bedreigen, wat is je geest klein.
Weet je wat ik nu eigenlijk wens?
Verdwijn, jij zielig excuus voor een mens.
Maar goed, daarvoor is het eigenlijk al te laat.
Elke vorm van respect is veranderd in haat.
Je bent niet alleen gemeen, maar ook een dief.
Sommige mensen zijn voor jou nog veel te lief.
Maar richt het dan eens op mij, je zinloze agressie.
Dan merk je: mijn haat heeft een scherpe preciesie.
Als je lef hebt reageer je op mijn gedicht.
Zo niet, dan weet ik het: je bent gezwicht.
Als dit gedicht je toch mocht raken:
Er is misschien nog iets goed te maken.
Dat hoeft niet met mij, je interesseert me geen bal.
Maar iemand anders is er die meer om je geven zal.
Maak het goed, want je richt je tegen een bijzonder iemand.
Want elk ander had je gehaat, bekijk het eens van die kant.
En is dat na je gedrag zo gek?
Als je mijn kameraad was geweest kreeg je een slag op je bek.
Wordt het ook niet beter van misschien.
Maar dan zou je je fouten misschien zien.
Als je je excuses aan durft te bieden ben ik trots op je.
Dan zie je je fouten en stel je je kwetsbaar op.
Misschien heb ik me dan in je vergist.
Maar doe het dan uit eigen naam!
Doe met het gedicht wat je wilt.
Wie de schoen past trekke hem aan.
Maar je uiten is het belangrijkste wat er is.
Krop je gevoelens en gedachten niet op!
Hou het niet voor jezelf, want dan barst de bom een keer!!!
Reacties op dit gedicht
| ~Marina~: | Maandag, februari 25, 2002 13:29 |
| heb alles van mij met betrekking hierop verwijdert... kreeg er iets teveel problemen mee en idd lezen en vergeten, konden maar meer mensen dat... liefs |
|
| krekkur: | Zaterdag, februari 23, 2002 15:36 |
| ja nee, wat moet ik er mee? lezen en snel vergeten laten we wel wezen greetz Deksel |
|
| Metal Erik: | Woensdag, februari 20, 2002 18:57 |
| Deze poëzie is niet gebruikt om een ruzie uit te vechten beste Free. Ik wil alleen die mensen die een ander het leven zuur maken laten nadenken over hun gedrag en zo juist een grote ruzie voorkomen... Hopelijk begrijp je me nu beter? Zo niet, dan hoor ik het graag... |
|
| Hans Winter: | Woensdag, februari 20, 2002 00:29 |
| Als ik vanuit jouw tekst de schrijfstijl van een gedicht en een reactie van haar vergelijk, dan blijkt je woede de hare tot rust te hebben gebracht. Ze schrijft weer zoals ze schrijven kan. |
|
| Hugo Serwy: | Dinsdag, februari 19, 2002 20:58 |
| "De gouden punt van mijn pen, is het scherpste wapen dat ik ken." Ik weet niet meer wie dat zei (ik denk Jacob Cats), maar hij had gelijk... Ik heb zijn raad ook al vaak ter harte genomen... Een kunstenaar het leven zuur maken is wel erg dom... Groeten, Hugo. |
|
| free: | Dinsdag, februari 19, 2002 20:43 |
| worden hier ruzies uitgevochten? daar is poezie niet voor bedoelt...zo jammer |
|
| Driegeetjes: | Dinsdag, februari 19, 2002 19:56 |
| Erik, the Man with the Metal He wants your brains to rattle So pay your dues, and excuse Or else you will forever lose Goede en krachtige taal Erik! Respect!!! DrieGeetjes |
|
| ~Marina~: | Dinsdag, februari 19, 2002 19:25 |
| een pen scherp geslepen woorden al te goed begrepen aangesproken gevoeld en laf denkend dat die persoon om je gaf woorden met meer waarheid dan dit ben benieuwd wie hier over inzit..... thnx! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Metal Erik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||