Zoveel kracht zal sterven

Daar ligt ze dan..

Met een lach en zachte ogen

De pijnlijke sfeer proeft zuur in mn mond

Geef haar mijn beste lach en vrolijkste zin

Haar dagen zijn gevlogen

Toch praat ze en accepteert haar Situatie

Terwijl mijn ouders , ik en de buurman

Snakken naar een helpende circulatie

Respect zal ik levenslang voor haar houden En voor haar man

Breng haar naar het mooiste land!!

Met een glimlach als dat kan !!

Xxx. Je buurmeisje

Geschreven door

Niemandje

Reacties op dit gedicht

Niemandje vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Tiskee:	Zaterdag, augustus 18, 2007 00:01
Droevig, mooi, Het Leven... De Dood.. Liefs Tiskee

Over dit gedicht